Śmierć to nie jest proste słowo. Po prostu nikt o tym nie chce rozmawiać ani o tym myśleć. Nikt nie chce, żeby nadeszła na to pora, zwłaszcza jeśli chodzi o małe, niedoświadczone dziecko. Co ono takiego zrobiło... powinno się uczyć, poznawać świat, a przede wszystkim dorastać. Dziecko bez przyszłości, czyli Oskar chory na białaczkę. Jego operacja przeszczepu szpiku nie powiodła się i każdy jego moment życia, może się natychmiast skończyć, jednak on inaczej na patrzy, inaczej to rozumie i inaczej to odczuwa. Pomaga mu przy tym ciocia Róża.
Oskar to bardzo mądry chłopiec, który przez swoje dziesięć lat zdążył się zakochać, dorosnąć, zrozumieć i zmienić nie tylko swój pogląd na świat, ale też innych. Emocje jakie wyraża Oskar w tej książce, a tak właściwie w listach do Boga, przelewają się na czytelnika.
Według mnie książka mega wzruszająca, dająca do myślenia. Nie wiedziałam, że w osiemdziesięciu stronach może się tyle wydarzyć, tyle zmienić, tyle w tym radości i siły, a to przecież taki mały Oskarek. To trzeba przeczytać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz